1. диал.
деверь (старший брат мужа)
2.
ĕçкей — обращение женщины к женатым мужчинам старше ее мужа
(э̆с'к'эj), старший брат мужа, деверь. В проч. лицах: ĕçкӳ, ĕçкĕшĕ, ĕçкĕш. Мыслец. «Ĕçкей ― деверь (старш. брат мужа)». Вомбу-к. Ĕçкей (вăталăхĕн арăмĕ упăшкин пичĕшне калать); анаталла «пăяхам» теççĕ. Ядр. Ĕçкей, ĕçкӳ, ĕçкĕш (= пăяхам). Тип-Сир. Шăллин арăмĕ ĕçкĕшне: ĕçкей, шăллуна юмăç пăхтар, тесе каланă. IЬ. Ĕçкей = пăяхам ― упăшкин тетĕшĕ. Торп-к. Ĕçкей -― упăшкин пиччĕшĕ. IЬ. † Лаши та пур хăмăч те пур — витере; вите ушши ĕçкейре. || Так обращается женщина к женатому мужчине, который старше ее мужа по возрасту. Сёт-к. Авланнă арçынсене ялти хĕр-арăмсам ĕçкей тесе калаççĕ. IЬ. Çав Якор ĕçкейсен пор-ши ерçекен сенĕк. Бгтр. Ĕçкей, ан çапах! Тесе, кăшкăрса ячĕ, тет, арăм.
верх, «деверь (старший брат мужа)»; см. хунчăкам. В тюркских языках не имеет родственного слова, по-видимому, проникло в чув. яз. из финских (пермских) языков; удм. иськавын (вын «младший брат») «родственник»; эксэй «царь; коми (в фольклоре) ӧксы «князь» < авест. xšayǎ «сиять», «властвовать» (Лыткин ИГКЯ, 33). Изв. АН ОЛЯ т. X, вып. 4, стр. 390—391). Взаимное возвеличение родных мужа и жены —обычное явление в брачном ритуале; см. __пăятам__, __пăяхам__.
Çавăн пекех пăхăр:
ĕçкĕртле ĕçкĕш ĕçке ĕçке-çикĕ « ĕçкей » ĕçкел ĕçкеле ĕçкелен ĕçкер ĕçкунĕ