(у), трут. См. ву, ăвă. Хора-к., Покр. в. Хуна чолпа перекене упа пер. (Послов.). То же сл. в ЩС. N. Турă амăшĕ умĕнчи ылтăм хĕресе хăçан çава пырса касать, çавăн чух тин çак кин аллинчен юн тухтăр, тет те, упа çыхса лартать.
(у), о (о), он, она, оно. См. вăл, вăлă, ôлă, о, ву, ул. † Çӳллен путек тăват у (=тăвать, вăл). Янтик. † Кĕпер пенчи сăрлă юпа ут кăкарни пирĕн у (вăл); сăмавар хурса сахăр катни шур явлăкли пирĕн у (вăл). IЬ. Çерем уçрăм, çарăк акрăм, у та пулин тунката.
(у), вода (детское сл.). Ст. Чек.
(у), перед (= ум, ом). См. Матер. 222.
(у), тереть, потирать. Чист. Кăкрисене ăваççĕ (похватывают, потирают). Паас. У, ăв (ы̆в), размельчать (табак). Юрк. Унă тапак, тертый табак.
(протяжное у), восклицание. Шурăм-пуç, № 4. У! манăн нумай пурăнмалла-ха. А. Прок. У! у! упа сикки сикер-и?
(долгое у; произносится с назализацией), подраж. жужжанию слепня. Б. Олг. Поан («оа» произн. как франц. oi в noir): у! тесе çӳрет, тет; ста ут топас-ши-и? тесе çӳрет, тет.
(протяжное у), п. вытью.
Çавăн пекех пăхăр:
тяха тяхах Тяхун тяхха « у » у-у уç уçă уçă вырт уçă камăллă