(лы̆ска), трясти, теребить, рвать; драть за волосы. См. лăс. Сред. Юм. Çӳçрен лăскаса илчĕ. Оттрепал за волосы. Юрк. Вĕренекен ачасене кутран çаптарма та, çӳçрен лăскама та анчах пĕлнĕ. Б. Яуши. Ача, тăратас тесе, çӳçрен ласкать, тет, анчах çапах тăратаймарĕ, тет. Байгул. Кĕт пĕр айăп пулсанах, мана е çӳçрен лăскатьчĕ, е хулăпа çурăмран çаптаратчĕ. N. Хăшĕ-хăшĕ ăна пыра-пыра питĕнчен çупнă, хăшĕ çӳçĕнчен лăсканă. Пшкрт: хамы̆н ачама с’ӳз’э̆нџӓн лы̆зҕаза лартры̆м (отодрала, оттеребила). СТИК. Ашшĕ çӳçрен питĕ хытă лăскарĕ (= çӳçĕнчен тытса силлерĕ). Ст. Чек. Капана лаша лăсканă. Сам. 54. Çамрăк хурăн çитĕнет çил лăскаман вăхăтра. БАБ. Çиллипе (в гневе) тытăнчĕ, тет, вăрмансене (деревня) тĕпĕ-тымарĕпе лăскама. N. Лăскаса пăрах, вырывать (с корнем). N. Лăскаса пĕтернĕ. Повыдергала (скотина, хлеб в поле). || Чирик. Тиха ласкат çав амăшне. || В перен. см. N. Вăл выçлăх пурăнăçа лăскаса хăварчĕ (потрепал).
(лы̆ска), падать маленькими капельками. Хурамал. Лăскаса çумăр çăвать (вĕт çумăра калаççĕ).
(лы̆ска, лы̆зҕа), мелкий, меленький (о дожде). N. Лăска çомăр çуат. Хорачка: лы̆зҕа с’омы̆р.
ветвистый. Çутт. 152. Çав çинçе лăска тымарсем хăйсен таврари çĕре пĕтĕмпех çыхлантарса лартаççĕ. См. лăс.
Çавăн пекех пăхăр:
лăс-лăс лăс-лас лăсă лăсăллă « лăска » лăскан лăсканчăк лăскаттар лăслă лăслă арăм